Na starym trakcie łączącym Ithan z Eder widziano Serathema, dawnego strażnika biblioteki w Thuzal, który zaginął po tym, jak otworzył zakazaną komnatę z pieczęciami sprzed Wojny Upadłych Gwiazd. Od tamtej nocy uznano go za martwego, bo komnata zawaliła się w pył, a jego imię wykreślono z rejestrów. Teraz powrócił, owinięty w długi płaszcz utkany z kurzu starych ksiąg, a w dłoni trzyma księgę bez okładki, której symboli nie potrafił odczytać żaden mag z Thuzal. Wędrowcy mówią, że gdy Serathem przechodzi obok, pióra w kałamarzach same zanurzają się w atramencie, zapisując linie w nieznanych językach. W Werbin pewna zielarka przysiągła, że widziała go nad brzegiem rzeki, gdzie woda na moment przestała płynąć, jakby słuchała jego szeptu. W Mythariel znaleziono kolumnę pokrytą świeżymi znakami, choć kamień był martwy od stuleci. Serathem podobno szuka Bramnego Wersu, fragmentu pieśni otwierającej drogę do najstarszej wiedzy świata, wiedzy tak potężnej, że sama próba jej zapisania może doprowadzić do obłędu. Gdziekolwiek się pojawi, pergaminy drżą, atrament ciemnieje, a Margonem na chwilę milknie, jakby samo wspominało dawno zakopaną prawdę.