รถคันที่โจทก์ (บริษัทประกันภัย) รับประกันภัยเอาไว้สูญหายไปจากบริเวณลานจอดรถของห้างจำเลยในขณะที่ ส. ผู้เอาประกันภัยขับนำเข้าไปจอดไว้แล้วเข้าไปซื้อสินค้าภายในห้างของจำเลยเพราะเกิดจาการกระทำของพนักงานรักษาความปลอดภัยของห้างจำเลยไม่รอบคอบ ขาดการสังเเกตและสอดส่องตรวจตราดูแลอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันการโจรกรรมที่อาจเกิดขึ้นได้ ซึ่งเป็นหน้าที่ที่จำเลยต้องปฏิบัติในการให้บริการแก่ลูกค้า อันเป็นการงดเว้นการปฎิบัติหน้าที่เป็นการกระทำโดยประมาทเลินเล่อของจำเลย เมื่อการงดเว้นนั้นเป็นเหตุให้มีคนร้ายลักรถคันที่โจทก์รับประกัยภัยไป จึงเป็นการกระทำละเมิดต่อผู้เอาประกันภัย จำเลยต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๔๒๐ โจทก์ซึ่งเป็นผู้รับประกันภัยได้จ่ายค่าสินไหมทดแทนตามวงเงินคุ้มครองกรณีรถยนต์สูญหายแก่ผู้เอาประกันภัยแล้ว โจทก์ย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของผู้เอาประกันภัยเรียกให้จำเลยผู้กระทำละเมิดชดใช้เงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ ๗.๕ ต่อปีนับแต่วันถัดจากวันที่โจทก์ชำระได้