จำเลยอย่าแย้ง หากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ความผิดของเธอนั้นมีดังนี้ หนึ่งคือเธอน่ะเห็น ฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อม ไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ เรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิต ต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป คดีนี้ช่างอุกฉกรรจ์ สะเทือนขวัญประชาชี เหตุจากคืนนั้นเธอมาชนแก้ว แล้วเธอก็หายในราตรี เธอโปรยเสน่ห์ แล้วทิ้งฉันไปไม่ปรานี สรุปเธอไปกับใคร อย่าให้การเลี่ยงบาลี น้ำตาไหลเป็นวารี แล้วตัวเธอก็ไลน์ทัก พอฉันเริ่มอินเธอกลับบอก ว่าอย่าไปคิดมากมายนัก พอฉันจะคลายรัก กลับส่งคำหวานมาทายทัก มาบอกว่าเหงามาบอกว่าเพ้อ บอกว่าอยากเจอจะตายชัก แม่จำเลยรัก หัวใจคนไม่ใช่ผนังนะ ไอ้คำว่ารัก ก็ไม่ใช่ทองต้องซ่อนตรงหลังพระ ไปไปมามา ให้ความหวังนี่มันอิหยังวะ คดีร้ายแรงศาลต้องตัดสิน จำเลยเป็นผู้ต้องขังละ จำเลยอย่าแย้ง หากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ความผิดของเธอนั้นมีดังนี้ หนึ่งคือเธอน่ะเห็น ฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อม ไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ เรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิต ต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป ยอมมอบใจเพราะความคิดถึง ล้อมเธอไว้หมดแล้ว ทะเบียนสมรสกับนายอำเภอ ก็รอเธอจดแล้ว แหวนเพชรสินสอด รอให้เธอกอด รวมถึงเงินสดแล้ว รอเธอหลายขดแล้ว ตามกฎแล้ว ว่าทำนองครองธรรม จำเลยรักจะอยู่เรือนหอ แทนการอยู่เรือนจำ โซ่ตรวนจะกลายเป็นสร้อยคอทองคำ และจะมีศาลผู้พิพากษา อยู่ร่วมเรือนหอจองจำ ไม่ต้องมีคำอนุญาโตตุลาการ ไม่ต้องมายื่นอุทธรณ์ แล้วปล่อยให้ฟ้าเป็นพยาน ว่าพันธนาการสองเรา แม้นไกลจะหาใกล้ แม้นจำเลยรักต้องการสิ่งใด ให้บอกมาเลยจะหาให้ จนกว่าจะหาไม่ จำเลยอย่าแย้ง หากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ความผิดของเธอนั้นมีดังนี้ หนึ่งคือเธอน่ะเห็น ฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อม ไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ เรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิต ต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป แม้มันอาจจะดูใจร้าย แต่ให้คำสาบานเลย ต่อให้ตัวต้องตาย ว่าเจตนา ไม่เคยต้องการจะทำร้ายเลย ธรณีนี่นี้เป็นพยาน จะไม่เจ้าชู้ประตูดิน ให้เหมือนกับคำพังเพยทัก เพราะว่าใจมันหวงเกินไป เกินจะให้ใครชมเชยนัก จะรักให้มากที่สุด ให้เหมือนกับใจไม่เคยรัก สุดท้ายศาลรู้ตัวดี ว่าศาลนี่แหละจำเลยรัก หนึ่งคือเธอน่ะเห็น ฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อม ไม่ว่าเป็นเรื่องใด โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ เรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้ นับจากนี้ตลอดชีวิต ต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป จำเลยอย่าแย้ง หากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ต้องเป็นจำเลยของฉันคนนี้ตลอดไป