หยดน้ำที่นอกหน้าต่าง หมอกขาวและเส้นบางๆ ลมพัดมา พาฝนโปรยตรงที่เธอเดินผ่าน กลิ่นหอมของข้าวในจาน บันทึกที่เขียนประจำวันคืน ผ่านล่วงไป รองเท้าที่ใช้จนเก่า เศษเหรียญที่เรายังเก็บ เพลงของเธอ บนชั้นวางเพลงที่ไม่เคยเปิด จดหมายที่เขียนถึงเธอ ดอกไม้ที่ให้เธอวันสุดท้าย สุดท้าย ฉันคิดถึงเธออยู่ ทุกช่วงเวลาที่ยัง หายใจ ฉันคิดถึงเธออยู่ แม้รู้ว่ามันอ่อนแอ เหลือเกิน คือสิ่งเดียวที่ฉันนั้นรู้สึก แม้จะเนิ่นนาน เท่าไหร่ ก็เพราะว่าเธอยังอยู่ ก็เพราะว่าเธอยังอยู่ ในหัวใจ ในหัวใจคนที่เธอเคยบอก ว่ารักเขามากที่สุด ว่ารักเขามากในสัญญาที่เอ่ย ถ้อยคำ ไม่เพียงแค่ฉันรู้สึก แต่เธอก็คงรู้สึกวันของเรา เพลงของเรา เพลงที่เราเคยเปิด จดหมายที่เขียนถึงกัน ดอกไม้ที่ให้กันวันสุดท้าย สุดท้าย ฉันคิดถึงเธออยู่ ทุกช่วงเวลาที่ยัง หายใจ ฉันคิดถึงเธออยู่ แม้รู้ว่ามันอ่อนแอ เหลือเกิน คือสิ่งเดียวที่ฉันนั้นรู้สึก แม้จะเนิ่นนาน เท่าไหร่ ฉันคิดถึงเธออยู่ ทุกช่วงเวลาที่ยัง หายใจ ฉันคิดถึงเธออยู่ แม้รู้ว่ามันอ่อนแอ เหลือเกิน มันยังคงชัดเจนทุกอย่าง และยังมีแค่เธอเท่านั้น แม้จะเนิ่นนานเท่าไหร่